Στην Ελλάδα το αποκαλούμε μπρίκι espresso• στο εξωτερικό, έχει πολλές ονομασίες: Moκa Pot, stovetop espresso, caffettiera, macchinetta del caffe (μικρή μηχανή του καφέ), Italian coffee pot, espresso kettle, ακόμη και poor’s man espresso (εσπρέσο του φτωχού). Κατασκευάστηκε το 1933 από τον εφευρέτη Luigi De Ponti για τη Βιομηχανία Bialetti, η οποία συνεχίζει να το παράγει ως τις μέρες
μας. Βέβαια, στο εμπόριο κυκλοφορεί πλέον από διάφορες εταιρίες και σε διάφορα
μεγέθη (ανάλογα με τα φλιτζάνια που θέλεις να ετοιμάζεις κάθε φορά), ενώ
φτιάχνεται από αλουμίνιο ή ανοξείδωτο ατσάλι.
Η λειτουργία του βασίζεται στην πίεση του ατμού, όπως και της μηχανής, αν και το
μπρίκι βγάζει πολύ λιγότερη πίεση (συνήθως 1,5 ως 3 bar).
Γεμίζεις το κάτω μέρος με κρύο νερό, βάζεις καφέ στο φίλτρο (μεσαίο μέρος
που μοιάζει με χωνί), τα τοποθετείς το ένα πάνω στο άλλο και τα βιδώνεις καλά.
Βάζεις το μπρίκι πάνω σε μέτρια φωτιά. Όταν το νερό αρχίζει να βράζει (ακούς
τον ήχο), η πίεση που δημιουργείται από τον παγιδευμένο αέρα, σπρώχνει τον
ατμό και το νερό προς τα πάνω, μέσα από τον αλεσμένο καφέ, και γεμίζει το πάνω
μέρος της συσκευής με ζεστό εσπρέσο.
Οι λάτρεις του εσπρέσο σίγουρα θα πουν ότι
ο καφές, που φτιάχνεται στο μπρίκι, δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε σε ποιότητα
ούτε σε γεύση και άρωμα με αυτόν της μηχανής, λόγω της χαμηλής του πίεσης. Όπως άλλωστε, και οι μερακλήδες του ελληνικού καφέ λένε το ίδιο και για κάθε ελληνικό
καφέ, που δεν γίνεται στη χόβολη.
Εντάξει! Είναι θέμα μύτης και ουρανίσκου.
Παρόλα αυτά είναι μια εύκολη, γρήγορη και κυρίως οικονομική λύση, για ν’
απολαμβάνεις τον καφέ σου (εσπρέσο ή καπουτσίνο) στο σπίτι, στο γραφείο ή στις
διακοπές σου. Και μάλιστα, μια πολύ όμορφη λύση, αφού η Moka Pot, λόγω του πρωτοποριακού οκτάγωνου σχήματός της, φιλοξενείται σε μεγάλα
μουσεία στη Νέα Υόρκη (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Εθνικό Μουσείο Σχεδίου Cooper–Hewitt)
και στο Λονδίνο (Μουσείο Σχεδίου, Επιστημονικό Μουσείο), ως χαρακτηριστικό δείγμα
μοντέρνας βιομηχανικής τέχνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου