02 Νοεμβρίου 2012

ένα ποίημα για το Νοέμβρη

Follow me on Facebook • Google+ • Bloglovin'


«Μου αρέσει η άνοιξη, αλλά είναι τόσο νέα. 
Μου αρέσει το καλοκαίρι, αλλά είναι τόσο περήφανο. 
Έτσι, περισσότερο απ’ όλα μου αρέσει το φθινόπωρο, 
γιατί ο τόνος του είναι πιο γλυκός, τα χρώματά του πιο πλούσια
και είναι χρωματισμένο με μια μικρή θλίψη. 
Ο χρυσός του πλούτος δεν μιλά για την αθωότητα της άνοιξης, 
ούτε για τη δύναμη του καλοκαιριού, 
αλλά για την γλυκύτητα και την ευγενική σοφία της ώριμης ηλικίας. 
Γνωρίζει τα όρια της ζωής και το περιεχόμενό της».

Θροΐζοντες περίπατοι πάνω σε κιτρινισμένα φύλλα, λόφοι με ζεστά χρώματα, δρόμοι με κόκκινο και κίτρινο φόντο, μηλόπιτα, ζεστή σοκολάτα πίσω από τη τζαμαρία του μικρού μπιστρό, ψιλόβροχο και ομπρέλες, μεστά λόγια από έναν παλιό φίλο. Καλό Νοέμβρη!  
                                

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου